Poort van Hees

Het gedicht De Poort van Hees is te lezen op een raam van Eetbar Bloom, voorheen café De Poort van Hees op de hoek van de Lange Hezelstraat en de Parkweg. De voorzijde van het horecapand, dat overigens de status geniet van Beschermd Stadsmonument, geeft uitzicht op het Kronenburgerpark, het Joris Ivensplein en de Hezelpoort. De dichter frequenteerde het café in de jaren ’70 en kwam er nog eens terug in de jaren ’90 om er de ‘seventies’ te overdenken. “Waarvan akte in het gedicht,” zoals hij opmerkte.

Harry M.P. van de Vijfeijke debuteerde als dichter in 1986 met de bundel Als rukwinden de waslijn beproeven. Vervolgbundels waren onder meer Niet het flauwste idee gezocht te worden (1996) en Rugwind (2012). Van de Vijfeijke publiceerde in een aantal Nederlandse en Vlaamse literaire tijdschriften, ook werden gedichten van hem opgenomen in bloemlezingen.
De thematiek is veelal de Brabantse boerenafkomst, stad versus platteland en het (Nijmeegse) stedelijk leven met zijn cafés en pleinen. Ook de liefde en de liefde voor de schaats- en wielersport worden meermaals bezongen.
In 2015 werd Van de Vijfeijke genomineerd voor de prijs van het beste gedicht van 2014 gepubliceerd in Vlaamse en Nederlandse literaire tijdschriften. Ook won hij in dat jaar een prijs in Vlaanderen die ertoe leidde dat zijn gedicht Zomermiddag, in steen uitgevoerd, op het poëziepad “Van Avelgem tot Zwevegem” (bij Kortrijk in België, 2015) een van de eerste literaire piketpalen is.

Het bakengedicht De Poort van Hees is afkomstig uit de vierde afdeling De stad, de loze zijde van de bundel Wie wij zoal waren (2007). In deze bundel waagt dichter, psycholoog, filosoof en docent Harry M.P. van de Vijfeijke (Waalre 1946) een eerste terugblik op het leven, de tijd en de plaatsen waar hij zich bevond.

Bron
Harry M.P. van de Vijfeijke, Wie wij zoal waren, Uitgeverij Kontrast, Oosterbeek 2007