De lucht vol zoete onbereikbaarheid
Het gras fluwelig koel als jonge monden,
Een huivering die door de bomen glijdt,
De bloesems groot en vragend losgewonden -
Zo houdt de lentenacht haar adem in
Om de vervulling van een droom te wachten:
Maar zij is zelf het tederste begin.
Het onuitsprekelijke, sluimerzachte.
Peter Sandifort (Victor Westhoff)
